TRZYDZIESTA CZWARTA NIEDZIELA ROKU

Święto Chrystusa Króla

KRÓLESTWO NIE Z TEGO ŚWIATA

Akt Pokutny

Piłat w dzisiejszej Ewangelii zwraca się do Jezusa: «Czy ty jesteś Królem żydowskim?»

W Ewangelii Mateusza (13,33) Pan Jezus powiedział do tłumu, że Jego Królestwo podobne jest do miary mąki w którą włożono zaczyn. W rozumieniu Królestwa Jezusowego tym zaczynem są Jego naśladowcy. Czy rozumiemy tak jak Jezus naszą rolę w świecie? Czy rozumiemy, że jesteśmy dla świata  zaczynem Królestwa Bożego? 

Pan Jezus nigdy nie obiecywał, że cały świat stanie się zaczynem! Ale to czego On od nas oczekuje to to, że będziemy zaczynem Jego obecności na ziemi. On oczekuje od nas tego, że będziemy nieustanny podnosić na duchu otaczających nas ludzi i w ten sposób będziemy świadczyć o Bożej  Prawdzie i miłości!

Czy moja obecnością w mojej rodzinie, we wspólnocie kościoła podnosi kogokolwiek na duchu, przybliża do Boga, objawia Jezusowe Królestwo na ziemi?

Panie, który nie przyszedłeś wzywać sprawiedliwych, ale grzeszników, zmiłuj się nad nami.

Zmiłuj się nad nami.

Chryste, który przebywałeś z celnikami i grzesznikami, zmiłuj się nad nami.

              Zmiłuj się nad nami.

Panie, który chcesz raczej miłosierdzia niż ofiary, zmiłuj się nad nami.

Zmiłuj się nad nami.

Niech się zmiłuje nad nami Bóg Wszechmogący a odpuściwszy nam grzechy doprowadzi nas do życia wiecznego. Amen

Czytanie z Księgi Proroka Daniela (7.13-14)

Patrzyłem w nocnych widzeniach: a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie.

Czytanie z Apokalipsy św. Jana (1,5-8)

Jezusa Chrystusa jest Świadkiem Wiernym, Pierworodnym [wśród] umarłych i Władcy królów ziemi. Temu, który nas miłuje i który przez swą krew uwolnił nas od naszych grzechów, i uczynił nas królestwem – kapłanami dla Boga i Ojca swojego, Jemu chwała i moc na wieki wieków! Amen.
Oto nadchodzi z obłokami i ujrzy Go wszelkie oko i wszyscy, którzy Go przebili. I będą Go opłakiwać wszystkie pokolenia ziemi. Tak: Amen.
Ja jestem Alfa i Omega, mówi Pan Bóg, Który jest, Który był i Który przychodzi, Wszechmogący.

Czytanie z Ewangelii św. Jana (18,33b-37)

Piłat powiedział do Jezusa: «Czy ty jesteś Królem żydowskim?» Jezus odpowiedział: «Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie?» Piłat odparł: «Czy ja jestem Żydem? Naród twój i arcykapłani wydali mi ciebie. Co uczyniłeś?» Odpowiedział Jezus: «Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd». Piłat zatem powiedział do Niego: «A więc jesteś królem?» [Odpowiedział Jezus:] «Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu».

Jaki jest cel tej Ewangelii?

Dzisiejsza niedziela jest ostatnią w roku liturgicznym B. Ten rok poświęcony jest czytaniu Ewangelii św. Marka, ale  ponieważ ewangeliczna narracja Marka jest najkrótszą z wszystkich Ewangelii i nie ilustruje pewnych prawd wiary, dlatego Kościół ze względu na potrzeby liturgiczne uzupełnia ją tekstami z Ewangelii św. Jana, która nie ma swojego roku liturgicznego.

Dzisiejsza Ewangelia ma na celu przybliżenie nam znaczenia święta Chrystusa Króla. Widzimy w niej Jezusa stającego przed Piłatem, który pyta Jezusa o Jego tożsamość i oskarża Go o to, że jest Królem Żydów. Jezus w swojej wypowiedzi wyjaśnia, jakim jest Królem. Jego władza królewska różni się od władzy ziemskich królów i władców tego świata. Jego królowanie polega na dawaniu świadectwa prawdzie i prowadzeniu do prawdy tych ludzi, którzy jej pragną.

Zastanów się:

• W jakim sensie królestwo Jezusa nie jest z tego świata?
• W jaki sposób Jezus daje świadectwo prawdzie?
• Jak dokonać rozeznania, czy stoimy po stronie prawdy?

Przemyśl

Jaki jest cel tej Ewangelii?

Dzisiejsza niedziela jest ostatnią w roku liturgicznym B. Ten rok poświęcony jest czytaniu Ewangelii św. Marka, ale  ponieważ ewangeliczna narracja Marka jest najkrótszą z wszystkich Ewangelii i nie ilustruje pewnych prawd wiary, dlatego Kościół ze względu na potrzeby liturgiczne uzupełnia ją tekstami z Ewangelii św. Jana, która nie ma swojego roku liturgicznego.

Dzisiejsza Ewangelia ma na celu przybliżenie nam znaczenia święta Chrystusa Króla. Widzimy w niej Jezusa stającego przed Piłatem, który pyta Jezusa o Jego tożsamość i oskarża Go o to, że jest Królem Żydów. Jezus w swojej wypowiedzi wyjaśnia, jakim jest Królem. Jego władza królewska różni się od władzy ziemskich królów i władców tego świata. Jego królowanie polega na dawaniu świadectwa prawdzie i prowadzeniu do prawdy tych ludzi, którzy jej pragną.

Zastanów się:

· W jakim sensie królestwo Jezusa nie jest z tego świata?

· W jaki sposób Jezus daje świadectwo prawdzie?

· Skąd mamy wiedzieć, czy stoimy po stronie prawdy?

Przemyśl

(i) Uwielbiony król na rozprawie W Ewangelii św. Jana nie spotykamy pokonanego Jezusa, nie spotykamy Jezusa w męce, ale spotykamy Jezusa uwielbionego, który odniósł zwycięstwo nad swoimi wrogami.  Jezus panuje nad sytuacją od początku do końca. Kiedy ludzie przychodzą, aby pojmać Jezusa w ogrodzie Getsemane, On mówi: «To ja», a oni zamiast Go aresztować, dwukrotnie padają przed Nim na kolana (J 18, 1-8). 

Jezus staje w obronie swojej nauki przed Annasza i Kajfaszem i nie godzi się na to, by Go maltretowano (J 18, 19-24).  Oskarżyciele Jezusa chociaż nie mają takiego zamiaru, to obwołują go Królem, sądząc, że z niego drwią.  Przed Piłatem, Jezus nie zaprzecza, że jest królem, ale wyjaśnia, jakim jest królem. A w końcowej fazie procesu sądowego prowadzonego przez Piłata okazuje się, że to nie Jezus ale Piłat jest sądzony przez prawdę, która przed nim stoi w osobie Jezusa. Na samym końcu procesu Piłat traci swoją władzę kiedy ulega naciskowi tłumu i uwalnia Barabasza a oddaje im Jezusa na ukrzyżowanie. Ten fakt obrazuje, że Piłat już nie rządzi tłumem, ale to tłum rządzi Piłatem narzucając mu swoja wolę.

Ostateczne zwycięstwo Jezusa, to chwila ukrzyżowania, która staje się raczej wywyższeniem niż upokorzeniem (J 3, 14; 828; 12, 32; 19, 17-37).

Proces i odrzucenie Jezusa nie jest czymś, co wydarzyło się w jakiejś odległej przeszłości, w odległym kraju.  Jest to wydarzenie, które nieustannie się powtarza i to my jesteśmy tymi, którzy osądzają, potępiają i odrzucają Jezusa i Jego sposób na życie. Czynimy to wtedy kiedy świadomie przestajemy się modlić, zwracać uwagę na otaczających nas ludzi, nie troszcząc się o tych którzy potrzebują pomocy i naszego wsparcia. A wtedy nie spotykamy Jezusa na szlaku naszego życia i odrzucamy Go w naszych braciach i siostrach.

(ii) "Czy Ty jesteś Królem żydowskim?" Samo oskarżenie o uzurpowanie sobie bycie Synem Bożym, nie kwalifikowało nikogo do tego aby stanął w obliczu kary śmierci. Dlatego Arcykapłani oskarżyli Jezusa o to, że twierdzi, iż jest Królem Żydów! A to oznaczało, że Jezus przeciwstawiał się autorytetowi Rzymu. Piłat, który w tym czasie był rzymskim władcą Samarii i Judei (26-37 n.e.), z pewnością był zdeterminowany, aby powstrzymać każdego, kto próbowałby podważyć autorytet cesarza rzymskiego, którego on reprezentował.

Pytanie Piłata: "Czy Ty jesteś królem żydowskim?" mogło znaczyć w ustach Piłata pytanie o

to, czy Jezus był jednym z przywódców grup znanych jako zeloci, którzy próbowali siłą przegonić Rzymian i postawić na ich miejscu żydowskich władców politycznych. Piłat wiedział również, że Żydzi spodziewali się tego, że przyjdzie Mesjasz, który ożywi królewską dynastię Dawida. Wszystko to sprawiło, że Piłat zapragnął  dowiedzieć się od samego Jezusa, kim  On jest.

W Ewangelii Jana różni ludzie starali się zrozumieć, kim jest Jezus. Widzimy to na przykładach: Lud Kanaanu (J 2,9), Samarytanka (J 4,11), apostołowie i tłum (J 6,5), władze żydowskie (J 7,27; 8,14; 9,29) – wszyscy oni zastanawiali się nad osobą Jezusa. Piłat staje przed tym samym wyzwaniem, gdy zadaje pytania i stara się zrozumieć Jezusa. Jezus objawia się stopniowo, na tyle, na ile każdy człowiek jest gotów przyjąć Go z wiarą.

Każdy z nas ma swoje własne wyobrażenia o Jezusie.  Niektórych może pociągać potężny lub miłosierny Jezus. Dla innych Jezus nauczyciel jest bardziej pociągający. Czy istnieją takie cechy Jezusa, które przemawiają do nas bardziej niż inne?  Czy te cechy pobudzają nas do dalszych poszukiwań głębszego zrozumienia Jezusa i do pełniejszego naśladowania Go w naszej drodze do Królestwa Niebieskiego?

(iii) Królestwo moje nie jest z tego świata Jezus przyjmuje fakt, że jest Królem, ale jednocześnie rozszerza kwestię Piłata. On nie jest „tylko królem żydowskim”, który byłby zagrożeniem dla Rzymian.  Jego władza królewska jest innego rodzaju.  Dotyczy to Żydów, ale wykracza poza nich i obejmuje innych ludzi. Działa to w inny sposób niż to, co zarówno Piłat, jak i Żydzi kojarzą z władzą królewską. Nie jest ona bezpośrednio z tego świata, ale ma wpływ na ten świat, ponieważ wzywa ludzi tego świata do słuchania głosu prawdy.

Królowanie Jezusa jest w istocie świadectwem prawdy, która z mocą przemienia życie ludzi, jeśli zgadzają się słuchać i kierować się tą prawdą. 

Jezus już wcześniej przemawiając do tłumów mówił o sobie jako o Prawdzie, Drodze i Życiu (J 14, 6).  Ta prawda, która jest Jego uosobieniem wyzwala ludzi (J 8, 32).  Królestwo Jezusa jest zatem królestwem, które wyzwala i sprzeciwia się kłamstwu i uciskowi jakiegokolwiek króla.

Takiego Królestwa nie da się zaprowadzić siłą.  Każdy człowiek jest wezwany do wsłuchiwania się w głos Tego, który jest Prawdą i do swobodnego decydowania, po której stronie chce stanąć.

Adres

ul. Księcia Witolda 2a, Ełk, Poland

Kontakt

+48 607 862 464

k.kozkowna2023@gmail.com

Nr konta parafii

Bank PKO BP 

52 1020 4724 0000 3102 0028 3887

Wszystkie Prawa Zastrzeżone ©